Om eerlijk te zijn: het woord AI komt me onderhand de strot uit. AI hier, AI daar. Iedereen heeft het erover, en ik roep een beetje mee. Ironisch, want ik zit er middenin. Dag in dag uit werk ik aan AI-tools.
Natuurlijk, gladde praatjes hebben hun plek. Je hebt ze nodig om iets uit te leggen, of om een systeem aan de man te brengen. Maar wat ik bouw raakt verweven met wie ik ben als developer, als toolbouwer, maar vooral als mens. En daar wil ik iets over zeggen. Niet als expert, maar als iemand die probeert te blijven staan in een landschap dat constant verschuift.
Ik begon ruim een jaar geleden. Een helder idee, een duidelijke visie. Alleen nog even vertalen naar code. Maar een jaar geleden voelt als tien jaar terug.
"Vibe coding" bestond nog niet. "Agents" waren nog toekomstmuziek. LLM's waren handig, maar geen echte partners. Nu?
- Grok 4 lost complete codebases op over meerdere bestanden
- Salesforce zegt: AI neemt 30–50% van hun werk over
- Walmart stuurt 1,5 miljoen mensen aan met AI-tools
- Harvard-studenten leren 2× zo snel met GPT-achtige tutors
- De AI-band Velvet Sundown scoort miljoenen streams met gegenereerde muziek
Het landschap is totaal veranderd. In minder dan een jaar. Ik heb nog nooit zó veel beweging meegemaakt in zo'n korte tijd. Maar de visie waarmee ik begon? Die is niet weggevaagd. Integendeel. Die is scherper geworden.
In The Hunter-Gatherer's Guide to the 21st Century schrijven Bret Weinstein en Heather Heying over dat spanningsveld. Onze lichamen en geesten zijn gebouwd voor een wereld die niet meer bestaat. En dat voel je, als je probeert bij te blijven.
Aanpassen werd onvermijdelijk. Misschien was het zelfs een voordeel dat ik solo bouwde. Samen met mijn AI-partner maakte ik iets dat stevig staat juist omdat het mee kon buigen. Maar sommige golven zijn hoog en abrupt. Soms schuift álles tegelijk.
Juist daar zit voor mij de kern: systemen bouwen die niet vastlopen in onzekerheid, maar juist houvast bieden.
Wat ik bouw moet mee kunnen bewegen zonder dat je de grip verliest. Dát maakt het, hoe ironisch ook, sterker dan ooit. (www.polysynergy.com) (bijna open, bijna)
Maar wanneer gaat het sneller dan wij kunnen bijbenen? En wat dan?